Herfst 1975 zat ik op de 'vijfde klas' van de Titus Brandsma School in Blerick. Wij werden gevraagd een stuk met journalistieke aspiraties te schrijven over de z.g. Kinderpostzegelactie. Hieronder volgt de transcriptie...
Postzegelactie
Woensdag 1 okt 1975 moest onze klas postzegelen verkopen voor gehandicapten, blinden doven enz. De kinderen ontvangen het geld. Ik heb nu nog 2 zegels over. Bij de mensen waar ik geweest ben waren allemaal vriendelijk. Ik heb nou voor f 27,00 verkocht (weinig hè). Dat zijn allemaal zo'n gekke die geloven er niet in. Maar ja, als iedereen wat erbij legt, komt er wel genoeg geld bij elkaar. De eerste kocht voor f 5,00. De tweede kocht voor f 6,00. De derde kocht voor f 5,00. De vierde voor f 4,00. En de vijfde voor f 7,00, samen f 27,00 (dat klopt). De gehandicapte kinderen kunnen messchien nooit meer lopen als ze wat aan het been hebben (hebben die pech). Wie niet horen kan is een dove. Dat is heel jammer voor de kinderen of mensen. Soms hebben ze een apparaatje op een hoofd aan het oor. Dan kunnen ze een beetje maar verstaan. Bij de postzegelactie kun je postzegelen, kinderkaarten, feestkaarten en kerstkaarten en algemene kaarten kopen. Kaarten kosten f 2,00 het pakje. Postzegels kost f 3,00 het pakje. Ik vind ook jammer voor de blinden dat ze niets kunnen zien. Om altijd met een hond en wandelstok rond te lopen en niets te kunnen zien vind ik helemaal niet leuk voor de blinden. Geef deze kinderen toch een klein beetje geld. Want voor de kinderen is dat helemaal niet leuk. Met een klein beetje geld zijn deze kinderen al genoeg verwent vinden ze.
No comments:
Post a Comment